ข้างนอกมันร้อนอบอ้าว มาอยู่ในใจเราป่าว อบอุ่นนะ
ชอบขมให้กินกาแฟ ถ้าเราชอบแก ขอกินได้ปะ
ใจเธอก็เหมือนหมูสามชั้น มีแต่มัน ไม่มีเรา
สองรักไม่ชอบ แต่สองรอบอะได้อยู่
“อยากชิม” ให้เอาลิ้นแตะ “อยากแฉะ” ให้เอาลิ้นเลีย
อยากเป็นแว่นตาให้เธอใส่ ถึงจะไม่ได้อยู่ในใจแต่ก็อยู่ในสายตา
ดีได้ ก็ร้ายเป็น
เหนื่อยแล้วที่จะง้อ ไม่มีแรงพอที่จะรั้ง
ไม่ได้มีหน้าตาที่หล่อเหลา แต่ลีลาดีกว่าเขาแน่นอน
ไม่ดื้อ เลี้ยงง่าย กินผสมก็ได้ เพียวๆ ก็ดี
บนเส้นทางอาจจะมีสายฝน บนเส้นผมอาจจะมีรังแค
เพราะชีวิตไม่ได้เกิดมาพร้อมวิธีใช้ ก็ไม่แปลกอะไรที่จะทำผิดพลาด
ของกินไม่กินเดี๋ยวก็เน่า ของเก่าไม่เล่าเดี๋ยวก็ลืม
ใส่แว่นอย่ามองว่าเป็นเด็กเรียบร้อย ให้เรียกว่าอ่อยแบบน่ารัก
ท้องฟ้าก็เหมือนเธอและเขา… ที่เราทำได้แค่มอง
ทางนั้นสบายดี ทางนี้ก็สบายใจ
แก้วที่มันแตก ทนแดกไปก็บาดปาก
หมดตัวไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ถ้าหมดใจอะไรก็ไม่เหลือ
กูไม่ได้ “โง่” กูแค่โชว์ “จินตนาการ”
จีบได้ถ้าพี่ใจกล้า น้องไม่ว่าถ้าพี่ใจถึง