กฎของกระจกคือสะท้อนกลับมา กฎของเวลาคือไม่ย้อนกลับไป
ไม่ได้ชอบคนตรงหน้าตา แต่ชอบคนตรงหน้าเรา
ตะเกียบยังมีคู่ ทำไมกูไม่มีใคร
ห่วงยางอ่ะมีรู แต่ห่วงyouอยู่รู้ตัวมั่งป่ะ
ไอศกรีมอ่ะคือหวานเย็น แต่ที่เธอเป็นคือว่าที่หวานใจ
กินก๋วยเตี๋ยวให้มองหาเส้น แต่อยากมีแฟนขี้เล่นให้มองหาเรา
หมาอ่ะหวงก้าง แต่ที่เราอยู่ข้างๆเพราะหวงเธอ
ในละครมีตัวร้าย แต่ในอกข้างซ้ายมีแต่เธอ
ตื่นสายอ่ะบางที แต่รักนะคนดีอ่ะประจำ
เล่นบาสต้องทำแต้ม อยากโดนเธอหอมแก้มต้องทำไง
ถึงหุ่นจะไม่เรียว แต่ก็รักเดียวใจเดียวนะ
ใจกลางเมืองมีแต่ตึก ใจกลางความรู้สึกมีแต่เธอ
เราคงเขินจนตัวม้วน ถ้าเธอให้ความรักล้วนๆกับเรามา
ถึงพี่จะเสี่ยว แต่ก็อยากเฉี่ยวหัวใจเธอ
หนึ่งสัปดาห์มี 7 วัน แต่หนึ่งในใจฉัน มีเธอเพียงคนเดียว
หากความรักเปรียบเสมือนยาดม ฉันคงเป็นลมตลอดเวลา
ถึงพี่เรียนมาน้อย แต่หัวใจพี่ให้เต็มร้อยนะจะบอกให้
ตัวหนอนยังคิดถึงใบชา แล้วใยเล่าคนธรรมดาอย่างฉันจะไม่คิดถึงเธอ
นั่งคิดจนหัวหงอก เพียงแค่จะบอกว่ารักเธอ
ห่วงยางไม่รู้ของใคร แต่ห่วงใยน่ะของพี่