เรื่องตลกทะลึ่ง เรื่องที่ 161

จิตใต้สำนึก

ชายหนุ่มรู้สึกผิดตลอดทั้งวัน เขาพยายามทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อจะลืมแต่ว่ามันลืมไม่ลง

ในที่สุดมีเสียงจากจิตใต้สำนึกของเขาว่า

“อย่าวิตกไปนักเลย นายน่ะไม่ใช่หมอคนเดียวหรออกนะ

ที่เผลอตัวหลับนอนกับคนไข้ ลืมเสียเถอะ”

แต่ทันใดก็มีเสียงจากจิตใต้สำนึกอีกเสียงหนึ่งบอกมาว่า

“แต่ลืมนะว่านายป็นสัตวแพทย์”