ที่ลับ
เศรษฐีเฒ่าผู้หนึ่งเมื่อภรรยาแกตายจากไป แกก็อาศัยอยู่กับลูกสาวเพียงสองคนเท่านั้น
แล้วในวันหนึ่ง ก็ได้มีกลุ่มโจร บุกเข้ามาปล้นบ้าน
พร้อมกับขน ข้าวของ เงินทอง เพชรนิลจินดาต่าง ๆ ไปจนหมดบ้าน
ไม่เหลือของมีค่าอยู่อีกเลย เศรษฐีเฒ่าได้แต่ร้องไห้คร่ำครวญ
เสียดายทรัพย์สมบัติ ที่เก็บสะสมมานาน
สักครู่หนึ่ง ลูกสาวของแก จึงบอกกับแกว่า
“พ่อ อย่าเสียใจไปเลยนะ เรายังไม่หมดตัวเสียที่เดียวหรอก”
เศรษฐีเฒ่าจึงเอ่ยถามลูกสาวว่าเหตุใดจึงไม่หมดตัวเมื่อไม่มีทรัพย์สินเหลืออยู่ติดบ้านเลย
เมื่อแกพูดจบ ลูกสาวแก จึงได้ล้วงเข้าไปในที่ลับใต้ร่มผ้าของเธอเอง
พร้อมกับโชว์แหวนเพชร และกำไลทองที่ล้วงออกมาให้พ่อได้เห็น
เมื่อเศรษฐีเฒ่าได้เห็น ก็ยิ้มออกมาได้เอามือลูบหัวลูกสาว ด้วยความเอ็นดู
และชื่นชมในความฉลาดของเธอ เพียงครู่เดียว เศรษฐีเฒ่า ก็สะอื้นขึ้นมาอีก
ลูกสาวสงสัยจึงถามพ่อว่าร้องไห้ทำไมอีก ผู้เป็นพ่อ พูดปนสะอื้น
“ลูกเอ้ย เห็นเอ็งทำแบบนี้แล้ว ทำให้คิดถึงแม่เอ็งขึ้นมาน่ะซิ “
ลูกสาวถามต่อ “ทำไมเหรอ พ่อ”
“ก็นี่ถ้าแม่เอ็งยังอยู่ ป่านเนี่ย ทีวี เราก็ยังมีดูน่ะซิลูกเอ้ย…”