เรื่องตลกทะลึ่ง เรื่องที่ 145

ไม้เท้าแห่งชีวิต

ครั้งหนึ่งมีแม่ชีสาวสวยและบาทหลวงวัยกลางคน เดินทางรอนแรมไปเพื่อสอนศาสนา

ทั้งคู่ได้ขี่อูฐเพื่อเดินทางข้ามทะเลทรายอันเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกกตา

แม้ว่าจะเดินทางเป็นเวลาหลายวัน แต่ทั้งคู่ก็ยังข้ามไม่พ้นทะเลทรายสักที

และแล้วในที่สุด อูฐที่ทั้งคู่ขี่มา ก็ล้มลง และขาดใจตาย

บาทหลวงรู้ดีว่าวาระสุดท้ายกำลังจะมาถึง จึงได้หันไปที่แม่ชี แล้วได้พูดว่า

“ซิสเตอร์ นี่คงจะเป็นวาระสุดท้ายของเราแล้ว เจ้าอยากจะได้อะไร”

แม่ชีหันกลับมามองบาทหลวงแล้วตอบว่า

“คุณพ่อ ตลอดชีวิตที่ดิฉันรับใช้พระเจ้ามาตั้งแต่เกิดจนอายุได้ 19 ปีนี้

ยังไม่เคยเห็นผู้ชายเปลีอยเปล่าเลยสักครั้ง ถ้าได้เห็น ดิฉันคงตายตาหลับ”

บาทหลวงได้ฟัง ก็ตกใจมาก กล่าวว่า

“ซิสเตอร์ ข้าไม่นึกเลยว่าจะได้ยินเรื่องแบบนี้ แต่เอาเถอะ

ไหนๆเราก็จะต้องตายแล้ว เราก็จะสงเคราะห์เจ้าสักครั้ง”

ว่าแล้วบาทหลวงก็ยืนขึ้น แล้วถอดชุดออก โยนกองลงกับพื้น

แม่ชีหันมามองบาทหลวงตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วเธอก็อุทานเสียงตื่นเต้น

ชี้ไปตรงกลางระหว่างขาของบาทหลวงแล้วถามว่า “คุณ พ่อคะ นั่นคืออะไรคะ”

บาทหลวงได้ฟังคำถาม ก็งงไม่รู้จะตอบว่าอะไร แล้วในที่สุดเขาก็ตอบว่า

“นี่น่ะ คือไม้เท้าแห่งชีวิต หากเสียบมันลงไปในช่องของเพศเมีย ในไม่ช้าก็จะมีชีวิตใหม่เกิดมา”

แม่ชีได้ฟังอย่างนั้น ก็จ้องมองด้วยใบหน้าแดงกล่ำด้วยความตื่นเต้นพลางพูดว่า

“คุณพ่อคะ เร็วสิคะ ใช้ไม้เท้าของท่านเสียบเจ้าอูฐนี่สิ เราจะได้มีอูฐตัวใหม่มาขี่กัน”