กินฟรี2
วันนี้อากาศร้อนฉิบ อารมณ์หงุดหงิด เดินเข้าภัตตาคารหรูอีกเช่นเคย สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ
พอใกล้อิ่ม เพิ่งนึกออกว่าลืมพกเป๋าตังค์เหมือนเคย
แถวนี้ใกล้โรงพยาบาลที่เพื่อนสนิทเป็นหมอทำงานอยู่ โทรหาหมอขอความช่วยเหลือด่วน
หมอสั่งให้เราแกล้งทำเป็นปวดท้อง ชักดิ้นชักงออยู่แถวนั้นก่อน เดี๋ยวจะรีบไปหา
ไม่กี่อึดใจเพื่อนมาถึงพร้อมรถพยาบาลฉุกเฉิน รีบปลิ้นดูเปลือกตาเราก่อน
บอกกับผู้จัดการภัตตาคารว่า สงสัยอาหารเป็นพิษอย่างเฉียบพลันและรุนแรง
สั่งให้พยาบาลรีบนำเราขึ้นนอนบนเปลเตรียมหามขึ้นรถ
พร้อมสั่งให้พนักงานห่ออาหารทุกอย่างที่เหลืออีกเยอะและเหล้าอีกครึ่งขวดบนโต๊ะใส่ถุงให้หมด
จะนำไปตรวจหาเชื้อในห้องแล็บ
ผู้จัดการรีบเอาเงินยัดใส่มือเราสองพัน บอกช่วยแชร์ค่ารักษา พร้อมขอโทษที่ไม่มีเวลาตามไปดูแล
พอขึ้นรถ เพื่อนชมว่าเราดิ้นได้สมจริง บอกให้เราหิ้วอาหารและเหล้ากลับไปกินต่อที่บ้านให้อร่อย
ส่วนเขาต้องขอตัวไปเข้าเวรต่อ