คำสั่งเสีย
มีผู้ชายคนหนึ่ง เขาป่วยหนักมาก
นอนใกล้ตายอยู่ในโรงพยาบาล
ญาติๆ จึงเรียกบาทหลวงมา เมื่อบาทหลวงมาถึงก็มายืนอยู่ข้างๆเขา
เขาขยับมือเพื่อต้องการเขียนอะไรบางอย่าง
บาทหลวงจึงรีบส่งปากกากับเศษกระดาษให้ เขาใช้แรงที่เหลือทั้งหมด
เขียนข้อความได้เพียงประโยคเดียวก็สิ้นลม
บาทหลวงจึงเก็บกระดาษไว้ในกระเป๋าพร้อมกับเสียงร้องไห้เสียใจของญาติๆ
ต่อมา
ในพิธีฝังศพ หลังจากที่บาทหลวงรูปเดิม ได้ทำพิธีเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เขาก็นึกถึงเศษกระดาษที่ผู้ตายเคยเขียนไว้
เขาจึงประกาศกับบรรดาญาติๆว่า
“ก่อนสิ้นลม ผู้ตายได้ฝากข้อความไว้ให้พวกเรา
ฉันมั่นใจว่าจะเป็นคำพูดที่ให้กำลังใจพวกเราได้ดี”
แล้วบาทหลวงก็ล้วงเอากระดาษออกมาแล้วอ่าน
“มึงยืนเหยียบสายออกซิเจนกูทำไม?”