ลงเรือกู้ชีพ
เครื่องบินโดยสารลำหนึ่งต้องลงจอดฉุกเฉิน และลอยลำอยู่บนผิวทะเล
สจ๊วตพยายามช่วยผู้โดยสารให้ลงเรือกู้ชีพ
แต่ผู้โดยสารกลัวทะเลไม่มีใครยอมลงเรือ
สจ๊วตไปขอคำแนะนำ จากกัปตันสูงอายุผู้มีประสบการณ์
กัปตันแนะสจ๊วตว่า
“บอกผู้โดยสารชาวอเมริกันว่า การลงเรือเป็นการผจญภัย
บอกผู้โดยสารชาวอังกฤษ ว่ามันเป็นเกียรติ
บอกฝรั่งเศสว่ามันโรแมนติก
บอกพวกเยอรมันว่ามันเป็น กฎหมายนะ
บอกคนญี่ปุ่นว่านี่เป็นคำสั่ง
รับรองทุกคนจะลงเรือหมด”(กัปตันสรุป)
“แล้วผมจะบอกผู้โดยสาร คนจีนว่าไงดีครับ” สจ๊วตถาม
กัปตันหัวเราะเอิ๊กอ๊าก “บอกคนจีนว่า ฟรี นะ ลงเรือน่ะ”
“แต่เรามีผู้โดยสารชาว สิงคโปร์ 4-5 คน ครับ”
“อ๋อ ไม่ต้องห่วง ตรงไหนมีแถว เข้าคิว พวกเขาก็จะอยู่ตรงนั้นแหละ”
ก่อนผละออกไป กัปตันนึกขึ้นมาได้ก็ถามสจ๊วตว่า
“เอ๊ะ ผมเห็นมี ผู้โดยสาร คนไทย 5-6คน นะ”
สจ๊วตตอบว่า
“หายห่วงไปได้เลยครับ ผู้โดยสารไทยแซงคิวชาวบ้านเขาลงเรือไปแล้วครับ”