สะพาน
ข้าราชการคนหนึ่งไปเยี่ยมลูกสาวซึ่งแต่งงานอยู่กินกับชาวอเมริกัน
เมื่อไปถึงอเมริกาลูกเขยก็ต้อนรับเต็มที่เรียกได้ว่าเลี้ยงดูปูเสื่อสามวันสามคืน
วันที่สาม ข้าราชการจึงถามลูกเขยว่า
“ถามจริงๆ เถอะ เลี้ยงดูขนาดนี้ ยูเอาเงินมาจากไหน”
“อ๋อ! ดูโน่นซีครับคุณพ่อตา” ลูกเขยตอบพลางชี้ไปทางแม่น้ำแล้วถามว่า
“เห็นอะไรไหม”
“เห็น ก็แม่น้ำไง”
“แล้วเห็นสะพานไหม”
“เห็น”
“นั้นแหละครับ สะพานที่ผมสร้างขึ้น
เวลารถผ่านแต่ละคัน ก็ต้องเสียสตางค์ให้ผม
เงินก็มาจากนั้นแหละครับ”
ปีต่อมา ลูกเขยมาเที่ยวเมืองไทย พร้อมภรรยา
ข้าราชการเลี้ยงตอบแทนอย่างเอิกเกริกสามวันสามคืนเหมือนกัน
ลูกเขยจึงตั้งคำถามเดียวกันว่า
“พ่อตาเอาเงินมาจากไหน”
“เห็นแม่น้ำนั้นไหม” ข้าราชการถาม
“เห็น”
“เห็นสะพานไหม”
“ไม่เห็นสะพานเลย” ลูกเขยตอบ
“ก็นั้นแหละ เงินที่เราเลี้ยงกันอยู่นี่
เป็นเงินสำหรับสร้างสะพานตรงนั้นนี้แหละ”